Η φωτογραφία στην εποχή των Εικόνων

….. οι Έλληνες  πάντα θα  τους  «αιφνιδιάζουμε»   με δικά μας    «στιγμιότυπα».

Φωτογραφίες  που  τείνουν να εξελιχθούν σε κοινωνικοπολιτική  μελέτη.
Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις. Όχι όμως και το αντίστροφο: Χίλιες λέξεις, μια
φωτογραφία.

Γιατί απλούστατα η  «φύση»  της  φωτογραφίας  έχει ήδη  προκατ α λ ά βει  την σκέψη
έχοντας αντιστρέψει  την  ακολουθία του «λόγου», από  αίτιο- αφορμή  σε  αφορμή… αίτιο.

Έτσι το δύσκολα  «ερμηνεύσιμο» των αιτιων (επιλογή ο  τόνος),  γίνεται  εύκολα  «παρεξηγήσιμο»  μέσα  από την… αγαστή συνεργασία  «στιγμιότυπου» και  «αφορμής».

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. Πατριαρχείο. Πάσχα 1969.  Οι τότε  τεταρτοετείς  του  Ιστορικού-Αρχαιολογικού του  Α.Π.Θ.

Η  «αφορμή» όμως, εξ ορισμού, είναι εσκεμμένη, επιδιωκόμενη, κατασκευασμένη… υπόθεση.
Και προπάντων ΜΟΝΟΣΗΜΑΝΤΗ, ελέγχεται και χειραγωγείται  κατά κανόνα  από τον   ισχυρότερο. 

Είναι αρκετό απλώς να «δείξουμε».

Έναν, ας πούμε, συμπαθέστατο κατά τα άλλα…. κορμοράνο.
«Να δουν τα μάτια μας και να χορτάσουν…» όπως, εδώ και 100 χρόνια, λέει ο Γρυπάρης

Φωτογραφίες- τεστ   των αντανακλαστικών μας  στην αναζήτηση αφόρμησης
είτε για  φοβική κριτική  είτε  για επιθετική  καχυποψία, αλλά  είτε κυρίως  για παθητική  εξοικείωση.

Ζούμε στην εποχή των  Εικόνων (τηλεοπτικών  και διαδικτυακών)


«Να μην γίνουμε…. σαν τους Έλληνες….» , «δείτε…… την Ελλάδα…»

Οι ισχυροί  image  maker,  αφού κατασκεύασαν  την «αφορμή»,  περιφέρουν και επιδεικνύουν, ανά τον κόσμο, Μ Ο Ν Ο (!)

το «φωτογραφικό  στιγμιότυπο» της  Ελληνικής  κρίσης.


ΑΛΛΑ….

…. Είναι βέβαιο  ότι  οι Έλληνες  πάντα θα  τους  «αιφνιδιάζουμε»   με δικά μας…..  στιγμιότυπα, όπως αυτό το
υπέροχο  από την  ΟΛΥΜΠΙΑ. (όταν, δείτε παρακάτω, οι φωτογραφίες  δεν  είναι  προσχεδιασμένες  ή  σκηνοθετημένες).


Υ.Γ

«Όταν οι άνθρωποι κοιτούν τις φωτογραφίες μου, θέλω να νιώθουν ακριβώς, όπως όταν θέλουν να  διαβάσουν  τον στίχο ενός  ποιήματος   ξανά»

«Υπάρχει ένα συγκεκριμένο πράγμα που πρέπει να διαθέτει μια φωτογραφία:  Η ανθρωπιά της  στιγμής. Οι φωτογραφίες μου δεν είναι  ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΕΣ  ή  σκηνοθετημένες»

Ρόμπερτ  Φρανκ, διάσημος Αμερικανός Φωτογράφος (ΒΗΜΑ   1/3/2009)

Ο  διάσημος  φωτογράφος   υπονοεί  τον  απόλυτο  έλεγχο  της  ΕΙΚΟΝΑΣ  τόσο από τον  αποδέκτη της, όσο  και από  τον  δημιουργό της.

Και υπονοεί ακόμη ότι θα πάμε κατά τι  μπροστά, όχι  αναπαράγοντας  το  «ψεύδος»  ή  το  «φαίνεσαθαι»  μιας   «εικόνας».

Προ  ετών  Αμερικανοί νομίζω σκηνοθέτες  «αναπαράστησαν»…. κατά το δοκούν  την   11/9.Επειδή όμως, ως φαίνεται, το… δοκούν παραήταν  απόμακρο από το… επίσημον, σε…. «παρατήρηση»  που τους  έγινε  απάντησαν:

«Και τί  θέλατε να κάνουμε; Να αναπαράγουμε  τις  εικόνες του  CNN;»
(Χρυσόστομος Τσιρίδης - Chris Blog)